Alışılmışın dışına çıkan tasarım

20. yüzyılın başlarında, dönemin klasik taşıyıcı sistemlerini geride bırakan bir yapı yükseldi. Koridorlar, doğal mağaraları andıran kıvrımlar taşırken, odalarda bitki ve organik formlardan esinlenmiş detaylar göze çarpar. Arşiv fotoğraflar ve maketler, bu projenin ışık ve hava akışını mükemmelleştirme fikriyle şekillendiğini ortaya koyar. Demir işçiliğiyle hazırlanan balkon korkulukları, güneşin konumuna göre değişen gölgeler yaratır. En üst katta sıra dışı bacalar sıralanır, heykeli andıran görünümleriyle geçmişte merak uyandırmıştır. Bu yapı, yaşadığı dönemde şaşkınlığa neden olsa da bugün mimarlık anlayışına özgün bir katkı sağlamış kabul edilir. Taşın akışkan hale geldiği bu yaklaşımla sanat ve işlevsellik arasındaki çizgi neredeyse silinir.

Dinginlik ve yaratıcılık arasında

İç kısımda, ilk taslaklardan nihai planlara kadar gelişim sürecini gösteren bir sergi bulunur. Eski fotoğraflar, dönemin teknik zorluklarını ve yenilikçi çözümleri yansıtır. Koridorların kıvrımları, adeta bir masal diyarında dolaşılıyor hissi verir.

Çatıdan görünen manzara

Yukarıda, şehrin silüetine bakan farklı formlardaki bacalar dikkat çeker. Özellikle gün batımında taşlar sıcak tonlara bürünür, mekanı masalsı bir atmosfere sürükler. Bu deneyim, sıradan tasarımları aşma konusunda ilham verici bir örnek sunar.